3 waargenomen details

In de onregelmatig verschijnende rubriek ‘drie waargenomen details’ bespreken we drie details die we hebben waargenomen.

Ik moet blijven geloven dat bepaalde dingen opmerken goed is voor de mens en voor de ziel. Daarom deel ik vandaag drie van die dingen, drie van die details. Hoewel ik denk dat goed opletten loont, kan ik me moeilijk aan onttrekken aan het idee dat mijn opmerkingsvermogen en verlangen om te delen net zo goed voortkomen uit de fusie van mijn psyche met sociale media als dat ze intrinsiek zijn. Maar goed, er zijn legio mensen die zich dagelijks over de bezwaren heen weten te zetten, waarom zou ik dat dan ook niet kunnen? Interessanter dan die overweging is misschien de vraag wanneer je in de geestesgesteldheid bent om het alledaagse als ‘detail’ waar te nemen. Ik denk dat het een combinatie van vermoeidheid, somberte en opgewektheid is. Tegenwoordig heb ik dit gevoel lang niet zo vaak meer, het kwam met name tussen pak ‘m beet 2018 en 2023 voor. Waarom?

How to with John Wilson stopte er na drie seizoenen mee. Anton Jäger schrijft dat we leven in tijden van ‘hyperpolitiek’ en dat de wereld alweer hertoverd is. Dinsdag zijn er in Amerika presidentsverkiezingen. In de omgeving Valencia zijn nog duizenden mensen vermist, las ik. Ik kan me betere momenten voorstellen om dit te delen dan nu, maar ook slechtere.

Detail 1:

Op station Oudenbosch hangt of hing een stationsklok die in ieder geval op 26 december 2021 iedere 16e tot 23e seconde van de minuut een vreemd piepend, schurend geluid maakte. Hoor:

De stationsklok in Oudenbosch op 26 december 2021 die in ieder geval op 26 december 2021 iedere 16e tot 23e seconde van de minuut een vreemd piepend, schurend geluid maakte

Foto (of ‘de vibe’) van station Oudenbosch op 26 december 2021

Ik denk dat we die avond, die 26e december 2021, iets van tien minuten moesten wachten op de trein, in die tijd heb ik de klok iedere minuut het piepgeluid horen maken. Het voelde goed om bij stil te staan, al voelde ik me er ook hebberig bij, alsof de wereld me een kort streepje voor gaf. We kwamen die avond van een tehuis voor ouderenzorg, en ik moest onwillekeurig terugdenken aan lang geleden, toen mijn eigen oma in een tehuis zat voor mensen met dementie. Een oudere man op die afdeling kon als wij er waren niets anders meer dan ijselijk hard schreeuwen, het waren zeer schrille kreten. Aan de doodvermoeide blik van zijn partner, daar moest ik ook even aan denken bij het horen van het piepen van de stationsklok op Oudenbosch. Zou die klok nu nog zo piepen?

Detail 2:

In de garderobe van de Bitterzoet vormden de kast met kluisjes in ieder geval op 15 februari 2023 een soort natuurlijke of onnatuurlijke afscheiding voor een gang of ruimte erachter, zo ontdekte ik toen ik daar was met Francien, Koen en Fabienne. Het was een mooi concert waar we waren, toch hing er ook iets van spanning in de lucht die avond, iets van een vreemde sfeer. Na afloop stonden we in het souterrain onze jassen te pakken, en toen viel ons dus op dat achter de kluisjes nog ruimte was. Wie had kunnen bevroeden dat men, na het bezoeken van een concert van Obongjayar, door over de lockers in de Bitterzoet heen te klimmen de backrooms zou kunnen betreden? En was de vreemde, wat gespannen sfeer die er eerder had gehangen afkomstig uit die mysterieuze ruimte achter de lockers? Was die sfeer vanuit die onbekende ruimte, over de lockers, de trap op, naar boven in de zaal, naar buiten de straten op komen kruipen?

Francien en Koen bij de lockers

Lockers met daarachter sluimerend de aura van een portaal

Opslagruimte? Of toch gewoon entree naar een plek van waar weinigen terugkomen?

Detail 3:

In de OBA in de Spaarndammerstraat ontbreekt het deel van de Van Dale met de lemma’s S tot en met Z. Het viel me eens op tijdens een keer dat ik daar aan het schrijven was, ik denk dat het dezelfde dag was dat een vrouw schreeuwend binnen kwam gelopen met de eis dat iemand aan haar teen zou zuigen. De bibliothecaresse zei desgevraagd dat ze wist van het ontbrekende deel van het woordenboek, de bibliothecaresse zei dat ze een nieuw exemplaar had aangevraagd, en dat ze het ook wel grappig vond dat er een deel ontbrak. Waar is dat woordenboek? Hoe zou een wereld zonder de letters S tot en met Z eruit zien? De OBA in de paarndammerraa had er heel ander igeien. Of nie dan? Fijn eekend.

Van Dale met J-R en Van Dale met A-I. Waar is de S-Z? We weten dit niet

Mocht je nu meer mensen willen volgen die genoegen scheppen in het opmerken van de details, zou je bijvoorbeeld eens naar het werk van Laura van der Haar of Martin van der Giesen kunnen kijken (zie ook ons interview met Martin).